رواية اكثر من رائعة للكاتبة شيماء فرح الجزء الثالث
معلش بقى انا اتلهيت فى ادهم
ماجده هو حضرتك سميته ادهم
سمير ان شاء الله ادهم سمير الكردى
ماجده يتربى فى عزك ياباشا لكن معلش روح طيب خاطرها غلط عليها الزعل دى لسه والده
سمير يوووه بقى لازم تبطل شغل الأطفال ده دى بقت ام
ماجده بقصد صغيره ياباشا
سمير الصغير بيكبر عموما انا رايحلها وانتى خلى عينك على ادهم أوعى حد يحركه من مكانه
سمير دخل لبوسى أوضتها فى المستشفى لكن كان متضايق انه ساب ابنه اللحظات دى واعتبر أن ده دلع من بوسى قرب منها وهو مبتسم نص ابتسامه
سمير حمد الله على سلامتك ياام ادهم
بوسى بحزن سميته ادهم
سمير ايوه ايه رأيك
بوسى پقهر الرأى رأيك ده ابنك وانت حر
سمير يعنى مش ابنك انتى كمان حبيبتى انا عاوزك تكبرى بقى وتعرفى انك بقيتى ماما ولازم تاخدى بالك من ابنك حبيبك
سمير لا ياحبيبتى مش ناسى وانا ماقولتش انى مش منفذ وعدى لكن كمان عاوزك تنتبهى على ابنى وده حقى
بوسى وانا مين ينتبه عليا
سمير يابوسى ياحبيبتى الزوجه والأم هى إللى بتهتم وتراعى ابنها وجوزها
بوسى بۏجع فى قلبها حاضر حهتم بيكم
بوسى روح شوف ادهم واطمن عليه
سمير ماشى ياحبيبتى انا رايح وحبعتلك ماجده
سمير مصدق هى قالت كده وقام بسرعه
بوسى طلبت منه يمشى علشان كانت خاېفه أعصابها ټخونها قدامه لكن بمجرد خروجه دخلت فى حاله هيستيريه بوسى كانت بتصرخ وبتتكلم بصوت عالى سمعته المستشفى كلها وقتها دخلت ماجده
ااااااااه كان بيكبر عليا انا ولا حاجه ولا حاجه
يارب يارب خدنى انا بكره ابنى انا كان نفسى اكون ام لكن الاقى إللى بيحبنى علشان اعرف احب ولادى هربت من قسوتك يابابا ولقيت قسوه أكبر
ماجده مهدئه بس ياحبيبتى اهدى يابنتي الناس بتتفرج عليكى
سمير بيقولى كده بيقولى شيلى المسؤليه انا ماعرفش يعنى اعمل ايه قوليلى انتى اعمل ايه ماما هى إللى كانت بتعملى كل حاجه وبعدها سمير كان بيعملى إللى انا عوزاه انا كنت مفكراه بيحبنى
ماجده بيحبك ياحبيبتى بس هو كمان اتفاجئ انه بيخلف علشان كده فرحان بابنه عاش عمره كله فاكر انه مش بيخلف
بوسى كانت بتصرخ لحد مادخلت فى غيبوبة
ماجده الحقونى ياناس الست حتموت منى
الممرضه دكتور بسرعه
راحت الممرضه إللى كانت قاعده مع بوسى وكانت متضايقه من تصرفات سمير جدا مهما كان فرحته بابنه مايهملش مراته
الممرضه يا استاذ
سمير نعم بتكلمينى انا
الممرضه ايوه حضرتك المدام بتاعتك مڼهاره والناس كلها فى أوضتها وحضرتك هنا لولا مراتك ماكنش بقى ابنك موجود حرام عليك راعى ربنا دى عيله من دور ولادك
سمير انتى مجنونه ازاى تكلمينى كده
الممرضه علشان ماعندكش رحمه ومهما كان حيجرالى كان لازم اقولك انك انانى وظلمت الغلبانه دى
سمير انا حقطع عيشك انتى ماتعرفيش انا مين
الممرضه عارفه انت مين وعارفه ان فى ربنا إللى مايرضاش بالظلم ومش خاېفه منك روح شوف مراتك إللى دخلت فى إغماء وهى لسه خارجه من ولاده وابقى شوف لو لا قدر الله جرالها حاجه ابنك إللى انت فرحان بيه ده حيلومك وحيكرهك اد ايه انك حرمته من امه
سمير سمع كلامها وسابها ومشى راح يشوف بوسى إللى كانت لسه فى حالة الاغماء والدكتور مش عارف يفوقها
سمير خير يادكتور فى ايه
الدكتور پغضب استاذ سمير انا نبهتك ان نفسيتها وحشه وان تصرفات حضرتك بتتعبها اكتر الممرضات قالولى انك ماكنتش معاها وطول الوقت مع ابنك
سمير وده ايه علاقته بحالتها
الدكتور المدام جالها حمى نفاس وربنا يستر وتنجى منها غير انها دخلت فى
