رواية بقلم سما حسين

سمحتى تعرفى فين الاستاذة چيهان
البنت بتكبر اه مكتبها فى اخر الممر على اليمين هتلاقى اسمها مكتوب بره و مشت و سابتها
ميرنا بغيظ ماشى اتقبل انا بس فى الوظيفة و يبقى معايا فلوس كتير و هجيبك تحت رجلى
مشت بضجر ووقفت قدام مكتبها
اخدت نفس كبير و خبطت على الباب و دخلت لقتها واحدة سنها كبير شوية مقارب على الاربعين
ميرنا بتوتر حضرتك انا ميرنا اللى أستاذ ايهاب قالك عليا
چيهان باصتلها بتركيز و قامت و فضلت تلف حواليها
ميرنا ارتبكت جدا و چيهان قالت ببرود مش بطال
ميرنا اتضايقت من برودها بس عدتها علشان مصلحتها و چيهان رفعت سماعة المكتب و قالت هاتى نسخة الفستان الجديد و قفلت السكة
چهان فضلت تبصلها كإنها بتفصصها لحد ما مساعد چيهان وصلت و فى ايدها الفستان
چيهان ادخلى الاوضة دى و البسى الفستان دا علشان اشوفه عليكى
ميرنا بصت مكان ما چيهان بتشاور لقت باب لاوضة جوه اوضة المكتب
فتحت الباب و دخلت و قاست الفستان
بعد شوية
خرجت و هى لابسة الفستان و چيهان بصت عليها پصدمة
چيهان طلع احلى ما اتوقعته عليكى
ميرنا ابتسمت بتكبر و مرة واحدة حد فتح الباب و دخل
ايهاب مان لسه هايتكلم بس سكت بإنبهار لما شاف ميرنا بالفستان
وقف قدامها و مسك ايديها و رفعها لبوقه و باسها
ايهاب احلى واحدة اشوف عليها الفستان دا
ميرنا و هى متصنعة الخجل شكرا دا من زوق حضرتك
ايهاب فضل باصصلها و هى ابتسمت بخبث مخفى
يتبع.......
رغبة الاڼتقام
البارت الحادى عشر
بعد شوية وقت
ايهاب بإبتسامة ساحرة يبقى كدا احنا اتفقنا على كل حاجة صح
ميرنا برقه صح
ايهاب فضل باصصلها و هى اتصنعت الاحراج و قالت و هى بتقوم عن اذنك هامشى انا بقى
ايهاب استنى
ميرنا بإستغراب ايه
ايهاب احنا لسه ماتفقناش على الميعاد اللى هنمضى فيه العقود مع بعض
ميرنا اه صح نسيت .. معلش اصل دى اول

اشتغل فيها و اعتمد على نفسى فالسة مش متعودة
ايهاب بإبتسامة جانبية هاتى رقمك علشان ابعتلك الميعاد
ميرنا بمكر اه طبعا
ايهاب ادلها موبايله و هى كتبت رقمها و رجعتهوله تانى
ايهاب هكلمك اول ما اظبط المواعيد
ميرنا بدلع حضرتك ترن فى اى وقت عادى و لفت ضهرها و خرجت بخبث
ميرنا و هى بتكلم نفسها و انا اللى فكرته تقيل و مش هعرف اوقعه ضحكت بخبث و كملت دا شكله هايقع قريب من غير ما اعمل اى مجهود
بس دلوقتى فى حاجة مهمة ازاى اقنع خالد انى اشتغل دا احتمال كبير يرفض و الاهم من دا كله ازاى اطلق منه بعد ما اخد منه فلوس كتير
من ناحية الشغل فابسيطة هاعمل نفسى زعلانة و افضل اعيط و هو علشان سازج قلبه هايحن و يوافق
بس انا لازم اخطط كويس علشان اوصل لكل اللى انا عايزاه
ميرنا روحت بعد ما اشترت هدوم كتير و ميكب علشان يساعدها فى انها تقدر توقع ايهاب و تبقى مرات المدير
دخلت الاوضة لقت خالد لسة نايم .. كانت لسه هاتروح المطبخ بس وقفها جرس الباب
فتحت الباب لقت فتحية حماتها واقفة على الباب و بتبص عليها پغضب
ميرنا نفخت بزهق و فتحية دخلت على طول و قالت بعصبية و صوت عالى خير من ساعة لما اتجوزتوا و البيه مسألش عليا ليه .. يكونش نسى ان ليه ام
وانتى ازاى متسأليش عليا انتى كمان نسيتى انى حماتك و لازم تعملى كل حاجة علشان ارضى عليكى
ميرنا بعدم فهم ترضى عليا .. ازاى يعنى مش فاهمة
فتحية پغضب مش المفروض تجيلى البيت كل يوم و تساعدينى فى شغله .. مش دا واجبك يا حببتى
ميرنا بسخرية اساعدك فى شغله اللى هو ايه يعنى
فتحتية بعصبية مالك بتتريقى كدا ليه دا واجب عليكى يا حببتى تيجى تطبخيلى و تغسليلى المواعين و الهدوم و تنضفى البيت كمان
ميرنا ضحكت بسخرية و قالت تحبى اغسلك رجلك بالمرة
فتحية لو دا يخلينى ارضى عنك فإيه المشكله
ميرنا فضلت تضحك و بعدين قربت منها و قالت بجمود ليه هو انا خدامة عند اللى جابك
فتحية پصدمة اللى جابنى .. انتى بتقولى ايه
ميرنا بخبث فى ايه يا حماتى دا زمن الجوارى انتهى خلاص
قربت منها و قالت بمكر دا حتى رنيم السازجة وقفت فى وشك و اتحدتك و مقدرتيش تمشى كلامك عليها .. بالعقل كدا هاتقدرى تمشى كلامك عليا انا
فتحية پغضب بس كنت بقدر اقلب جوزها عليها .. مش خاېفة لاعمل كدا معاكى
ميرنا بمكر تؤتؤ خالد كان بيتقلب عليها علشان ماكنش بيحبها انما انا بقى فابيموت فيا .. دا انا الحب كله برضو .. فاتقى انتى ياحماتى شرى علشان ماقلبهوش عليكى انتى
فتحية پصدمة شكلى غلطت غلطة عمرى لما وقفت جنبك علشان اجوزك ليه
ميرنا ضحكت بسخرية و قالت وقفتى جنبى ايه لا فوقى دا انتى سرقتى ابنك معايا و اخدتى نص الفلوس .. فا لما تبقى ام عدلة الاول ابقى تعالى اعملى حما عليا
ميرنا و هى بتتكلم لمحت ظل جاي عليها ابتسمت