رواية للرائعة ميمي عوالي

تقدر تستغل فيه موهبتها دى 
مدكور بسخرية يعني بعد العمر ده كله بنتى تطلع خياطة يا ست امينة 
امينة بدفاع خياطة ايه بس يا عمو بقول لحضرتك اتيلية و تصميم زى اللى حضرتك بتجيبلها هدومها كده منها لما بتنزل القاهرة 
مدكور انتى بتشرحيلى ايه انا مش فاهم هو انا يعنى مش عارف يعنى ايه اتيلية يا بنت زينب و انتى اللى بتعرفينى 
امينة العفو حضرتك .. اسمعنى بس يا عمو رهف طول الوقت قاعدة لوحدها حضرتك محرج عليها كل حاجة و مانع عنها حتى تروح فى اى مكان 
مدكور طب ماهى شغالة على رسالة الماجستير و قربت تخلصها 

امينة ماهى برضة الدنيا مش كلها مذاكرة و بس اديها فرصة تطلع الطاقة اللى جواها 
مدكور و لما تهمل الرسالة بتاعتها عشان الازياء 
امينة مش هيحصل صدقنى لانها شايفة ان الرسالة الحاجة الوحيدة اللى ممكن تخلى حضرتك شايفها و فخور بيها 
لينظر مدكور الى زينب التى كانت تستمع الى امينة فى صمت و قال و انتى يا زينب ايه رايك فى الكلام ده 
زينب انا موافقة على كل كلمة اتقالت 
مدكور بدهشة اومال اللى يشوفك و انتى ساحباها و جايالى يقول انك بتسلميها لقضاها 
زينب ده لانى مش عاوزة ده يحصل من وراك عاوزاه يبقى بمعرفتك و مباركتك كمان
امينة يا ماما .. يا عمو ارجوكم اسمعونى رهف محتاجة تعمل الكلام ده من غير ما تخاف من الفشل او الحساب ادوها فرصة تثبت لنفسها انها بتقدر تعمل حاجة ناجحة من غير ماتبقى طول الوقت عاملة حساب رد الفعل لو غلطت اى غلطة صغيرة .. ارجوك يا عمو افهمنى .. اديها فرصة واحدة تعمل حاجة بعيد عن الخيوط اللى حضرتك مربطها بيها لو نجحت و هى عارفة انها لوحدها هتحس انها قوية زى ما انت دايما بتتمنى 
مدكور طب لو فشلت 
امينة بحماس رغم انى متأكدة ان ده مش هيحصل .. بس حتى لو كان .. على الاقل هتوفر عليها كسرة عينها قدامك 
عودة من الفلاش باك 
مراد يعنى حضرتك كنت بتتابعها و بتساعدها من بعيد لبعيد 
مدكور كنت بتابع اخبارها بس .. مش بتابعها هى و عمرى ما ساعدتها 
مراد بدهشة اومال ليه حضرتك كنت عاوز تمنعها من رسالة الدكتوراة بتاعتها 
مدكور ضاحكا كنت بحاول اخليها تتحدى روحها قدام تالا لانى كنت حاسس ان سليمان خلاص مش قادر يصبر اكتر من كده و كمان ده كان قبل ما اعرف انهم نقلوا العطا عليا 
ثم اكمل بجدية .. قصر الكلام يا مراد .. انا يمكن ما كانش فى وقت قبل كده انى اوصيك على رهف لكن انت اكيد مش محتاج تعرف انها اغلى حاجة عندى فى دنيتى كلها و بتمنى انك ماتجيش فى اى وقت تجرحها او تحسسها انها مفروضة عليك 
مراد مفروضة عليا .. ليه حضرتك بتقول كده 
مدكور بقول كده لانى فعلا فرضتكم على بعض بس صدقنى لانى كنت و مازلت شايف انكم اكتر اتنين هتقدروا تصونوا اسم العزيزى يمكن ماسالتش حد فيكم عن رأيه و بتمنى ان ماحدش فيكم يحملنى نتيجة ده فى يوم من الايام سواء كنت لسه موجود معاكم او لا 
مراد بحب ربنا يخليك لينا و يديك الصحة يا عمى .. احنا مالناش غيرك ثم صدقنى انا من صغرى و انا حاطط فى دماغى ان انا و رهف مسيرنا لبعض .. لاننا اولى ببعض و اللا ايه .. مش هى دى عادتنا و تقاليدنا 
مدكور ربنا يسعدكم يا ابنى و اشيل ولادكم 
مراد بابتسامة ان شاء الله يا عمى و خلاص حضرتك قررت تكتب الكتاب بعد بكرة فعلا 
مدكور ايوة .. ان شاء الله
مراد انا طلبت من احمد انه يحضر مع حضرتك هو و هدى 
مدكور بابتسامة باهتة اهتم انت بس بجوازك و ماتشيلش هم حاجة تانية و اهم حاجة انكم لما تسافروا بالسلامة تفضلوا دايما على اتصال معايا عشان تطمنونى عليكم و قوم ياللا انت كمان عشان تلحق تجهز 
بغرفة رهف كانت هدى و امينة تحاولان الترفية عن رهف لشعورهما بتوترها و قلقها الزائد عن الحد 
امينة و هى تأكل بعض الفزدق احلى حاجة فى الدنيا دى هو الفزدق .. تاكلى كده و تنبسطى و تنسى كل حاجة 
هدى طب ماتجيبى شوية انتى واخدة الطبق كله و خلصتى على كل المكسرات لوحدك 
امينة مين ده دى بنتك واخدة نص الكاجو فى جيوبها 
رهف بزهق بس بقى دوشة انتو تاعبين اعصابى بنقاركم ده
امينة باستهجان احنا اللى تاعبين اعصابك ده انتى مخلصة تلاتة متر لبان لحد دلوقتى و برضة مش مبطلة توتر 
هدى بضحك انهى لبان ده اللى بالمتر 
امينة انا عارفة لها بقى عمالة تهز فى رجلها و تفرقع فى صوابعها لما حولتنى .. قلت اجيبلها شوية لبان تطلع فيه قلقها ده .. خلصت العلبة المفترية و برضه مافيش فايدة 
رهف و هى على وشك البكاء انتو اصلكم مش حاسين بيا .. انا