رواية بقلم زيزي محمد كنان روان

 

ماكنت عبرتك بس اعمل ايه ... مرض امى مش هايتأخر شويه لغايه ما اجيب فلوس واجبلها علاج.
كنان صعبت عليا واستجدعها ف نفس الوقت علشان خاېفه ع امها بس ياه ياه لو تلم لسانها المبرد ده
اخدها وراح عند صيدليه من غير ميتكلم
كنان عايزه دوا ايه اسمه ايه .
روان لا هات ١٥٠ ادخل اجيب الدوا انا .
كنان طلع من جيبه الفيزا بتاعته وعطهالها خدي هاتي اللي انتي عايزاه وادفعي بيها.
روان وافرض صيدليه مرضيوش... يام بطولك دة ممعكش ١٥٠ جنيه فى جيبك.
كنان لمي لسانك وانزلي هاتي بيها أنا جايبك صيدليه كبيرة هتلاقي فيها فيزا متخافش.

روان اخدتها منه طيب استنى ثوانى .
روان دخلت جوا وجابت دوا وخرجت تانى ومركبتش ادته الفيزا .
روان خد الفيزا اهى وانا ماشيه بقا .
كنان هو لعب عيال اركبي نتفق ع التفاصيل.
روان نفخت وركبت طيب يالا انجز بسرعه اصل امى هاتولع فيا وفى الشارع لو اتأخرت.
كنان بما انك موافقه .......أنا عايز الجواز يتم بكره 
وشوفي عايزه كام ولا عايزه اي بالظبط.
روان يالهوى بكرة بالسرعه دى.
كنان أيوة بكره ....ها قولتي ايه ....وعايزه اي مقابل الجواز ده.
روان بتفكير بكرة .. طيب... بص انا مش عاوزة حاجة انا عاوزك بس تهتم بامى وحد كل شويه يجى يشوفها ويشوف طلباتها ... وكمان انا هاخد مرتب اللى كنت باخدة من مدام سهى ٧٠٠ جنيه فى شهر هاخدهم فى شهرين ياعنى ١٤٠٠ جنيه انا هاعتبر كانى دورت على شغل ولقيت الشغلانه دى وبس لو فى مكافأه انت وذوقك بقا .
كنان استغرب فكرها هتستغل الموقف وتطلب فلوس كتير وقال ف نفسه أنه هيعطيها اكتر من اللي بتطلبه ده 
كنان طيب عايزه تروحي فين بقا ونتقابل أمتي بكره.
روان وصلنى لغايه بيتى وبكرة العصر كدة هاكون جاهزة انشاء الله .
كنان طيب تمام .
كنان وصلها وروح بيته علشان ينام ويرتاح من تعب اليوم ... وروان طلعت وامها فتحت الباب وصوتت فى وشها .
ام روان يالهووووووى .. مالك ايه حصلك .
روان بفزع خضيتنى يا ماما .
ام روان يابت مالك انتى كنتى بتنخانقى ولا ايه .... تلاقيكى كنتى بتتخانقى مانتى شوارعيه ولسانك مترين قدام.
روان قعدت بتعب وقعت فى المحل ... المهم انا اتخانقت فعلت مع صاحبه الشغل ورفدتنى وكدة مبقاش فيه شغل
ام روان يابت ياروان هو انتى كدة مبتعمريش فى حته ابدا ... والنبى انا خاېفه اجوزك ... تيجلى من تانى يوم .
روان لا هاعمر مټخافيش ..بس بطلى قرك عليا دة ...وادعيلى صح ... ركزى فى الدعوة ... المهم انا كلمت واحدة صاحبتى تشوفى شغل وهى شافتلى بس فى مشكله.
ام روان قولى يا نحس .
روان الشغل فى اسكندريه لمدة شهرين بس هاخد مبلغ حلو كدة ويعيشنا مرتاحين .
ام روان لا طبعا بلاها الشغل دة دورى على حاجة تانيه .. اقولك مفيش شغل خالص .
روان يا ماما اسمعينى ... ازاى مفيش شغل خالص ومعاش بابا مش بيكفينا اكل لغايه اخر الشهر وبعدين ادور فين انتى ناسيه تعبت قد ايه لغايه ما لقيت الشغل فى محل الورد يا ماما احنا محتاجين فلوس لدوا بتاعك و فلوس ليا انا كمان وفلوس البيت الى احنا فاتحينه دة .
ام روان بردوا يا روان مش أأمان عليكى يا بنتى تسافرى لوحدك .
روان بنتك بمليون راجل ... مټخافيش دة هما شهرين عمى وهارجعلك تانى ...بس اكون عملن مبلغ حلو نعيش منه .
ام روان طيب هاقعد لوحدى .
روان عندك ام سيد الحشريه...والوليه عنايان قاعدة لوحدها...اطلعى اقعدى معاها .
ام روان هتسافرى امتى .
روان بكرة العصر هامشى .. هاقوم انام اصل انا خلاص فصلت ومبقتش قادرة .
ام روان بحزن على شقى بنتها قومى يابنتى .. ربنا يصلحلك حالك.
روان قامت تانى يوم وجهزت حالها ومشيت من البيت بعد دموع امها .. واتصلت على كنان واستنها على اول شارعها ... واخدهها ومشى .
روان هو احنا هانروح على فين .
كنان علي المأذون.
روان ماشى .
كنان اخدها وطلع على المأذون وكتبه الكتاب وبقت مراته رسمى ..خلصوا ونزلوا .
روان بعد كدة على
فين بقا .
كنان دلوقتي هنروح ع بيتي عند امي هنقعد معاها طبعا هي اصلا سبب الجوازه دي.
روان بمكر لا