رواية كاملة ورائعه بقلم نسمة مالك

ياديدا صوتك اللى خلانى مش عارف انطق..
ولا لما شوفتك سرقتى قلبى..
واقسمت ان ما حد هيتجوزك غيرى..
رغم كل المشاكل اللى وجهتنا واللى لسه بنعشها الا انك فى الاخر مراتى يا قلب حمزه ..
فريده خلصت صلاه وخرجت اجرى اشوفه راح فين انا سمعت الباب وهو بيقفل..
دخلت المطبخ لقيته محضر اكل فى الاطباق على رخامه المطبخ..
يكفى فردين وباقى الاكل بالحلل مش موجود..
الله هو راح فين من غير ما ياكل!!
يكون زعل منى اووووف بقى..
يا فريده الزفت اكيد زعل بس اللى يزعل ياخد حلل الاكل معاه..
بس الأكل شكلو يجنن الله انا جعانه اوى..
ولسه هدوق الاكل سمعت الباب اتفتح تانى..

خرجت بسرعه لقيته قدامى بس مش معاه الحلل..
وطبعا غبائى كالعاده سبقنى وجريت الف حوليه وانا بتلفت يمين وشمال..
حللى حلللللللللللللى فين..
الحلل ياحمزه عاااااااا..
فين حللى الجرانيد..
انت عارف الحله بكااااااام عاااااااا حللللللللى..
حمزه باااااااااااااس..
ايه دا متجوز عرسه..
بطلى سرسعه الحلل هتفضى وتطلعلك..
فى 4 عمال شغالين من صبحيه ربنا فى العماره اللى قدمنا.. بعد ما جبنا الحاجه انا وانتى شوفتهم بياكلو كل واحد علبه كشرى..
قولت يبقى ربنا بعتلهم رزقهم..
سبت اكل لينا ونزلت منابهم ياكلوه سخن كده يرمو عضمهم من هده شغل الفاعل الله يقويهم..
ولا انتى فاكره هعمل الأكل دا كلو ليا انا وانتى بس يا نابغه عصرك وزمانك..
امشى انجرى هاتى الأكل اللى على الرخامه خلينا ناكل انا جعاااااااان..
فريده انجريت من قدامه فعلا..
هو فى كده حنين..
وراجل وابن بلد وجدع ورجوله..
ايوه بقى جوزى لوحدى يارب احفظهولى..
انا بحبه ومش عايزه ازعله بكلامى السم اللى بقوله دا..
يارب ساعدنى ابقى زوجه كويسه..
رصيت الاكل على صنيه وخرجت بيه حطيته على السفره.. لقيت حمزه واقف بالبوكسر..
عااااااا انت ايه دا البس حاجه يا يا يا!!
خرست اول ما قرب منى وشال الأكل بايد واحده وايده التانيه لفها على وسطى وخدنى وقعدنا على الارض.. 
حمزه يا يا ايه الحجاره خلصت ولا فصلتى شحن ههههه..
يله علشان الأكله الحلوه دى مينفعش تتاكل على كراسى..
دى تقعدى وترحرحى كده وتاكلى بقى بستمتاع..
فريده اكل لا طبعا انا مش باكل الاكل دا..
انا هشوف حاجه تانيه أكلها..
ولسه هقوم كان شدنى قعدنى على رجله..
انا كأنى اتلبشت والصدمه شلتنى..
حمزه هشششش مسمعش صوتك..
انتى هتاكلى من اللى باكل منه ڠصب عنك مش بمزاجك.. بدأ ياكلنى وياكل معايا..
وانا كأنى فقدت القدره على الحركه والكلام..
باكل بس..
لا والاكل كان طعمه وهم..
وبيشرحلى ان اللى كلته دا كان القلب ودى الكلاوى ودى الكبده وكباب الحله كان خطييير..
وانا زى ما اكون اتفجعت..
لدرجه انو دوقنى الكوارع اللى كان عاملها فى طاجن فى الفرن..
ايييه دا انا تقريبا خلصتلو طاجن الكوارع..
عمرى ما كلت اكل حلو بالشكل دا..
وهو كان مبتسم وبياكلنى بمنتهى الحنيه بايده..
ويباكل ورايا كمان..
لحد ما الاطباق مسحناها..
وشربنى ميه بايده برضو وقالى..
امممم بالهنا والشفا يا ديدا..
وانا سهمت من كتر الاكل..
رفعت عينى وبصتلو كانى مسحوره